Dat licht gebroken werd wanneer het van medium wisselde was al snel duidelijk. Maar of hier ook een verband tussen zat wist men vroeger ngo niet. Wetenschapper Snellius heeft hier onderzoek naar gedaan door onder verschillende hoeken licht op blokjes stof te laten vallen en hiervan de <i en <r te meten. Hij kwam er achter dat er een verband zat tussen de hoeken en dat dit verband te maken had met de stof waar het licht op viel. Om dit verband te berekenen gebruiken we de volgende formule:

n = De brekingsindex (geen eenheid)

i = De hoek van inval in graden (°)

r = De hoek van breking  in graden (°)

De brekingsindex is hoe goed een stof het licht kan breken. Hoe hoger dit getal hoe beter dit gaat. Hieronder zie je een tabel met de brekingsindex van een paar stoffen.

Zoals je ziet is die van lucht 1,0, licht gaat van lucht tot lucht dus recht door. Diamant heeft een hele grote brekingsindex, vandaar dat je er mooie sieraden van kunt maken.

De sin staat voor sinus. Dit is een functie waar we verder niet op in gaan. Je moet alleen weten waar je die op je rekenmachine kunt vinden. Ook het tegenovergestelde moet je kennen, de sin^-1. Let wer wel op dat je rekenmachine op Deg (D) staat en niet op Rad (R).

Stel dat je weet dat:

0,35 = sin( x ) en je wilt de sin weg hebben want je wil x weten, dan moet je:

sin^-1 (0,35) = x = 20,49 doen. Kijk even of dit lukt, vraag anders je docent voor hulp.